πρώτη και καθοριστική δηλαδή Κυριακή των τελευταίων Δημοτικών Εκλογών. Την ημέρα που χώρισε ένα Δήμο και δύο περιοχές στα… εννέα, με συνολικά 560 υποψήφιους Δημοτικούς και Κοινοτικούς Συμβούλους να διεκδικούν την ψήφο των 36.215 εγγεγραμμένων δημοτών Παπάγου-Χολαργού.
Μεγάλος και αδιαμφισβήτητος νικητής της διαδικασίας, μέσω της δεύτερης Κυριακής, αναδείχτηκε όπως όλοι γνωρίζουμε ο Ηλίας Αποστολόπουλος, με το συνδυασμό «Μαζί για την Πόλη μας». Ο νεαρότερος Δήμαρχος στην ιστορία, τόσο του Χολαργού όσο και του Παπάγου, βρίσκεται από το Σεπτέμβριο του περασμένου έτους στη διοίκηση του «καλλικρατικού» μας Δήμου, στην οποία θα μετρήσει ένα χρόνο (από τους πέντε) παρουσίας σε τρεισήμισι μήνες.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από εκείνη την περίφημη πρώτη Κυριακή, είναι το τι συμβαίνει και το τι ισχύει σήμερα, πια, σε κάθε μία από τις εννέα αυτές παρατάξεις ξεχωριστά. Και, δεν έχουμε παρά να τις αναλύσουμε μία-μία, κατά σειρά κατάταξης…
Ηλίας Αποστολόπουλος (Μαζί για την Πόλη μας)
Ο Ηλίας Αποστολόπουλος (γιος του αείμνηστου επί σειρά ετών υποψήφιου Δημάρχου Χολαργού, Τάσου Αποστολόπουλου) ξεκίνησε το 2006 την αυτοδιοικητική του πορεία, από την παράταξη των «Ενεργών Δημοτών» του Δημήτρη Νικολάου. Λίγο πριν τις εκλογές του 2010 αποχώρησε και προσχώρησε στη «Νέα Πορεία» του Βασίλη Ξύδη.
Μετά την αποχώρηση του τελευταίου από την ενεργό πολιτική και μερικούς μήνες πριν τις εκλογές του 2014, σχημάτισε το δικό του συνδυασμό, προχώρησε σε κάποιες σημαντικές «μεταγραφές» στελεχών, ξόδεψε τα περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο Δήμαρχο, σύναψε ορισμένες στρατηγικές συμμαχίες, κυρίως από την περιοχή του Παπάγου και σε συνδυασμό με τη στήριξη, τόσο του Βασίλη Ξύδη, όσο και του Χαράλαμπου Σκούρτη, δεν γινόταν παρά να απολαύσει μια άνετη νίκη, παρά το μεγάλο αριθμό των παρατάξεων που συμμετείχαν στην κάλπη.
Το έργο του θα κριθεί στο τέλος της πενταετίας, όταν και θα κληθεί να πάρει την απόφαση της εκ νέου συμμετοχής ή όχι στην επόμενη εκλογική διαδικασία. Όπως ο ίδιος είχε δηλώσει στο «μένουμε… Χολαργό!», μία ακόμη θητεία θα την επιθυμούσε και, κακά τα ψέματα, ποιος άλλος στη θέση του δεν θα την επιθυμούσε; Εφόσον, μάλιστα, χειριστεί έξυπνα το θέμα των εναλλαγών στις θέσεις των Αντιδημάρχων και των Προέδρων των Νομικών Προσώπων και του Δημοτικού Συμβουλίου, θα αποτελεί και το 2019 το μεγαλύτερο φαβορί για τη νίκη.
Όπως προείπα, το έργο του θα κριθεί στο τέλος της πενταετίας, ωστόσο, απ’ ό,τι αποδείχτηκε και στην πράξη, κριτήριο του ψηφοφόρου δεν είναι κανένα έργο, αλλά το σε ποια παράταξη βρίσκεται ο φίλος του, ο γνωστός του, αυτός που τον έχει εξυπηρετήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.
Εάν κριτήριο ήταν το έργο, ο Νικολάου και ο κάθε Νικολάου θα ήταν ισόβιος Δήμαρχος. Κι εγώ, ένας 29χρονος, άγνωστος στους περισσότερους, εάν κατέβω το ’19 ως υποψήφιος Δήμαρχος, με τα κατάλληλα στελέχη, την κατάλληλη στήριξη και το απαιτούμενο χρήμα, είναι δεδομένο πως θα κερδίσω. Άσχετα το ότι δεν θα το κάνω, επειδή δεν διαθέτω τίποτε από αυτά!
Μετά την αποχώρηση του τελευταίου από την ενεργό πολιτική και μερικούς μήνες πριν τις εκλογές του 2014, σχημάτισε το δικό του συνδυασμό, προχώρησε σε κάποιες σημαντικές «μεταγραφές» στελεχών, ξόδεψε τα περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο Δήμαρχο, σύναψε ορισμένες στρατηγικές συμμαχίες, κυρίως από την περιοχή του Παπάγου και σε συνδυασμό με τη στήριξη, τόσο του Βασίλη Ξύδη, όσο και του Χαράλαμπου Σκούρτη, δεν γινόταν παρά να απολαύσει μια άνετη νίκη, παρά το μεγάλο αριθμό των παρατάξεων που συμμετείχαν στην κάλπη.
Το έργο του θα κριθεί στο τέλος της πενταετίας, όταν και θα κληθεί να πάρει την απόφαση της εκ νέου συμμετοχής ή όχι στην επόμενη εκλογική διαδικασία. Όπως ο ίδιος είχε δηλώσει στο «μένουμε… Χολαργό!», μία ακόμη θητεία θα την επιθυμούσε και, κακά τα ψέματα, ποιος άλλος στη θέση του δεν θα την επιθυμούσε; Εφόσον, μάλιστα, χειριστεί έξυπνα το θέμα των εναλλαγών στις θέσεις των Αντιδημάρχων και των Προέδρων των Νομικών Προσώπων και του Δημοτικού Συμβουλίου, θα αποτελεί και το 2019 το μεγαλύτερο φαβορί για τη νίκη.
Όπως προείπα, το έργο του θα κριθεί στο τέλος της πενταετίας, ωστόσο, απ’ ό,τι αποδείχτηκε και στην πράξη, κριτήριο του ψηφοφόρου δεν είναι κανένα έργο, αλλά το σε ποια παράταξη βρίσκεται ο φίλος του, ο γνωστός του, αυτός που τον έχει εξυπηρετήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.
Εάν κριτήριο ήταν το έργο, ο Νικολάου και ο κάθε Νικολάου θα ήταν ισόβιος Δήμαρχος. Κι εγώ, ένας 29χρονος, άγνωστος στους περισσότερους, εάν κατέβω το ’19 ως υποψήφιος Δήμαρχος, με τα κατάλληλα στελέχη, την κατάλληλη στήριξη και το απαιτούμενο χρήμα, είναι δεδομένο πως θα κερδίσω. Άσχετα το ότι δεν θα το κάνω, επειδή δεν διαθέτω τίποτε από αυτά!
Κώστας-Πολυχρόνης Τίγκας (Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση)
Ο Κώστας-Πολυχρόνης Τίγκας έκανε το 2014 αυτό που εν τέλει δεν έκανε το 2010. Σχημάτισε δηλαδή συνδυασμό, την τελευταία στιγμή σύναψε συμφωνία με κάποια σημαντικά ονόματα, τόσο από το Χολαργό (Καλλιοντζή, Ρίζος, Ευαγγελοπούλου), όσο κυρίως από του Παπάγου (Κουτάκης, Κούτρα, Κουκής) και έχοντας το προνόμιο να είναι ο μοναδικός Παπαγιώτης (και Στρατηγός) δεξιός υποψήφιος Δήμαρχος, κατάφερε να περάσει στη δεύτερη Κυριακή, προσπερνώντας για μόλις 229 ψήφους τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Τίγκας, αν και δεν διαθέτει αριθμητική πλειοψηφία στην αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν παύει να αποτελεί τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Δήμου. Το ρόλο αυτό τον έχει πάρει (ορθώς, κατά τη γνώμη μου) ιδιαίτερα ζεστά, κάνοντας μέχρι στιγμής την παρουσία του αισθητή περισσότερο από κάθε άλλον επικεφαλής.
Σχεδόν καθημερινή έκδοση Δελτίων Τύπου, τακτική παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο, παρεμβάσεις, προτάσεις, διεισδύσεις σε τοπικούς φορείς και συλλόγους, ακόμη και… μεταγραφές, με τον πρώην στενό συνεργάτη των Νικολάου, Αποστολόπουλου, Θόδωρο Γκλεζάκο, να φέρεται να έχει ενταχθεί ήδη στην παράταξη Τίγκα, σε μια κίνηση ρεβανσισμού του πρώην προϊσταμένου της ΔΟΥ Χολαργού προς τη Δημοτική Αρχή, μετά την απώλεια της έδρας του στο Δημοτικό Συμβούλιο από το Θανάση Χαρακτινιώτη.
Όλα αυτά και όσα ακολουθήσουν παραμένει άγνωστο εάν θα είναι αρκετά στον αποφασισμένο για μια νέα εκλογική μάχη το 2019, Κώστα Τίγκα, καθώς, τόσο το ότι προέρχεται από τον μικρότερο πρώην Δήμο, όσο και το ότι τα στελέχη-κλειδιά που τον ακολούθησαν το ’14 μόνο σίγουρο δεν είναι αν θα τον ακολουθήσουν ξανά σε τέσσερα χρόνια, καθιστούν ιδιαίτερα θολό το τοπίο.
Μην ξεχνάμε πως ο Νίκος Κουκής δεν αποδέχτηκε τη θέση του Συμπαραστάτη του Δημότη που του πρότεινε ο Ηλίας Αποστολόπουλος, ακριβώς για το λόγο της έντονα φημολογούμενης επιθυμίας του πρώτου για τη διεκδίκηση της Δημαρχίας στις επόμενες εκλογές.
Όπως και να ‘χει, ο Παπάγου για να ξαναβγάλει Δήμαρχο θα πρέπει να είναι ενωμένος και όχι διασπασμένος σε περισσότερες της μίας παράταξης και αυτό είναι γνωστό σε όλους. Το ποιος θα είναι ο επικεφαλής, όμως, είναι ένα πολύπλοκο θέμα, το οποίο ή δεν θα λυθεί ποτέ ή θα λυθεί ελάχιστους μήνες προ των εκλογών.
Ο κ. Τίγκας, αν και δεν διαθέτει αριθμητική πλειοψηφία στην αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν παύει να αποτελεί τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Δήμου. Το ρόλο αυτό τον έχει πάρει (ορθώς, κατά τη γνώμη μου) ιδιαίτερα ζεστά, κάνοντας μέχρι στιγμής την παρουσία του αισθητή περισσότερο από κάθε άλλον επικεφαλής.
Σχεδόν καθημερινή έκδοση Δελτίων Τύπου, τακτική παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο, παρεμβάσεις, προτάσεις, διεισδύσεις σε τοπικούς φορείς και συλλόγους, ακόμη και… μεταγραφές, με τον πρώην στενό συνεργάτη των Νικολάου, Αποστολόπουλου, Θόδωρο Γκλεζάκο, να φέρεται να έχει ενταχθεί ήδη στην παράταξη Τίγκα, σε μια κίνηση ρεβανσισμού του πρώην προϊσταμένου της ΔΟΥ Χολαργού προς τη Δημοτική Αρχή, μετά την απώλεια της έδρας του στο Δημοτικό Συμβούλιο από το Θανάση Χαρακτινιώτη.
Όλα αυτά και όσα ακολουθήσουν παραμένει άγνωστο εάν θα είναι αρκετά στον αποφασισμένο για μια νέα εκλογική μάχη το 2019, Κώστα Τίγκα, καθώς, τόσο το ότι προέρχεται από τον μικρότερο πρώην Δήμο, όσο και το ότι τα στελέχη-κλειδιά που τον ακολούθησαν το ’14 μόνο σίγουρο δεν είναι αν θα τον ακολουθήσουν ξανά σε τέσσερα χρόνια, καθιστούν ιδιαίτερα θολό το τοπίο.
Μην ξεχνάμε πως ο Νίκος Κουκής δεν αποδέχτηκε τη θέση του Συμπαραστάτη του Δημότη που του πρότεινε ο Ηλίας Αποστολόπουλος, ακριβώς για το λόγο της έντονα φημολογούμενης επιθυμίας του πρώτου για τη διεκδίκηση της Δημαρχίας στις επόμενες εκλογές.
Όπως και να ‘χει, ο Παπάγου για να ξαναβγάλει Δήμαρχο θα πρέπει να είναι ενωμένος και όχι διασπασμένος σε περισσότερες της μίας παράταξης και αυτό είναι γνωστό σε όλους. Το ποιος θα είναι ο επικεφαλής, όμως, είναι ένα πολύπλοκο θέμα, το οποίο ή δεν θα λυθεί ποτέ ή θα λυθεί ελάχιστους μήνες προ των εκλογών.
Περικλής Ζήκας (Δίκτυο Πολιτών)
Ο Περικλής Ζήκας ηγήθηκε το 2014 για δεύτερη συνεχόμενη φορά του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στον «καλλικρατικό» Δήμο Παπάγου-Χολαργού. Από το 4,03% και την τελευταία θέση των εκλογών του 2010, εκτινάχτηκε στο 12,91% και την τρίτη θέση σε εκείνες του ’14. Αυτό φυσικά δεν οφείλεται στον Περικλή Ζήκα και τη δράση του Δικτύου Πολιτών, αλλά στη γενικότερη κατακόρυφη άνοδο του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα σε ολόκληρη τη χώρα.
Στις 18 Μαΐου του 2014 η συντριπτική πλειοψηφία των 2.982 ψηφοφόρων του Δικτύου Πολιτών, την ώρα που προσερχόταν στην κάλπη δεν γνώριζε, όχι απλά το όνομα της παράταξης, αλλά ούτε και το όνομα του επικεφαλής της. Ρωτούσε τους εκλογικούς και δικαστικούς αντιπροσώπους ποιο είναι το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και, τις περισσότερες φορές, χωρίς καν να «σταυρώσει» σε αυτό κάποιον υποψήφιο Δημοτικό ή Κοινοτικό Σύμβουλο, το δίπλωνε, το έβαζε στο φάκελο και το έριχνε στην κάλπη.
Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και το 2019, είτε με Περικλή Ζήκα επικεφαλής, είτε χωρίς. Εάν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη στα πάνω του, πολύ πιθανό το Δίκτυο Πολιτών να βρεθεί για πρώτη φορά στο δεύτερο γύρο. Εάν δεν είναι στα πάνω του, απλά δεν θα βρεθεί στο δεύτερο γύρο και είτε θα επιστρέψει σε ποσοστά επιπέδου 4%, είτε θα παραμείνει κοντά στο 10%.
Το Δίκτυο Πολιτών, πάντως, είναι από τις λίγες ενεργές παρατάξεις στο Δήμο και η μοναδική που συνεχίζει να διατηρεί δικά της γραφεία, κάτι που οφείλει στην όρεξη και το μεράκι των μελών της.
Στις 18 Μαΐου του 2014 η συντριπτική πλειοψηφία των 2.982 ψηφοφόρων του Δικτύου Πολιτών, την ώρα που προσερχόταν στην κάλπη δεν γνώριζε, όχι απλά το όνομα της παράταξης, αλλά ούτε και το όνομα του επικεφαλής της. Ρωτούσε τους εκλογικούς και δικαστικούς αντιπροσώπους ποιο είναι το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και, τις περισσότερες φορές, χωρίς καν να «σταυρώσει» σε αυτό κάποιον υποψήφιο Δημοτικό ή Κοινοτικό Σύμβουλο, το δίπλωνε, το έβαζε στο φάκελο και το έριχνε στην κάλπη.
Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και το 2019, είτε με Περικλή Ζήκα επικεφαλής, είτε χωρίς. Εάν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη στα πάνω του, πολύ πιθανό το Δίκτυο Πολιτών να βρεθεί για πρώτη φορά στο δεύτερο γύρο. Εάν δεν είναι στα πάνω του, απλά δεν θα βρεθεί στο δεύτερο γύρο και είτε θα επιστρέψει σε ποσοστά επιπέδου 4%, είτε θα παραμείνει κοντά στο 10%.
Το Δίκτυο Πολιτών, πάντως, είναι από τις λίγες ενεργές παρατάξεις στο Δήμο και η μοναδική που συνεχίζει να διατηρεί δικά της γραφεία, κάτι που οφείλει στην όρεξη και το μεράκι των μελών της.
Γιάννης Κεχρής (Δημοτική Αναγέννηση)
Ο Γιάννης Κεχρής πριν από ένα χρόνο έπαιξε κι έχασε. Έπαιξε όμως και αυτό είναι που έχει σημασία. Έδωσε όλο του τον εαυτό στις Δημοτικές Εκλογές του 2014, αποχωρώντας από την παράταξη Νικολάου και δημιουργώντας τη δική του «Δημοτική Αναγέννηση». Η αυτόνομη κάθοδος Κεχρή αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα για τον καταποντισμό Νικολάου, όπως όμως και η κάθοδος Νικολάου στέρησε από το Γιάννη Κεχρή τις όποιες ελπίδες μπορεί να διατηρούσε για είσοδο στο δεύτερο γύρο των εκλογών. Ουσιαστικά μιλάμε για την ίδια παράταξη, κομμένη στα δύο.
Μία πρόχειρη (και ίσως αυθαίρετη) πρόσθεση των ποσοστών Κεχρή και Νικολάου, ξεπερνάει το 19%, μόλις 5,5 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από το ποσοστό Αποστολόπουλου. Με δύο δεξιές χολαργιώτικες παρατάξεις στη δεύτερη Κυριακή (αντί για μία δεξιά χολαργιώτικη και μία δεξιά παπαγιώτικη), εκ των οποίων η μία του πρώην Δημάρχου, Δημήτρη Νικολάου, τα πράγματα σήμερα ίσως να ήταν διαφορετικά.
Οι ψηφοφόροι δεν θα είχαν να διαλέξουν μεταξύ Χολαργού και Παπάγου, όπως και έγινε, αλλά μεταξύ δύο Χολαργιωτών επικεφαλής. Από τη μία θα είχαν την παράταξη που με το 8ετές έργο της μετέτρεψε το Χολαργό σε σύγχρονη πόλη, με τη δημιουργία σπουδαίων υποδομών και την εξύψωση της κοινωνικής πολιτικής και από την άλλη την παράταξη ενός νέου (και σε ηλικία και σε ιδέες) επικεφαλής, με παρακαταθήκη ένα ιδιαίτερα σημαντικό όνομα στην περιοχή του Χολαργού.
Βέβαια, η τέταρτη θέση, μεταξύ εννέα συνολικά παρατάξεων, για ένα πρωτοεμφανιζόμενο συνδυασμό δεν αποτελεί καθόλου αποτυχία. Κάθε άλλο. Ωστόσο, αυτό ισχύει για ένα συνδυασμό που δεν έχει αυτοσκοπό τη νίκη και την εξουσία, αλλά αρκείται και με την απλή συμμετοχή και την εκπροσώπηση στην αντιπολίτευση. Ένας τέτοιος συνδυασμός δεν είναι σίγουρα η «Δημοτική Αναγέννηση» και αυτό έχει φανεί μέχρι σήμερα και με το παραπάνω.
Το αν ο Γιάννης Κεχρής θα ηγηθεί ξανά ενός σχηματισμού στις επόμενες εκλογές, είναι άγνωστο. Ήδη, πάντως, οι πληροφορίες θέλουν τον μοναδικό Δημοτικό Σύμβουλο που έχει εκλέξει η παράταξη Κεχρή, πέραν του επικεφαλής, δηλαδή το Δημήτρη Τούτουζα, να σκέφτεται έντονα το ενδεχόμενο αυτόνομης καθόδου το 2019.
Μία πρόχειρη (και ίσως αυθαίρετη) πρόσθεση των ποσοστών Κεχρή και Νικολάου, ξεπερνάει το 19%, μόλις 5,5 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από το ποσοστό Αποστολόπουλου. Με δύο δεξιές χολαργιώτικες παρατάξεις στη δεύτερη Κυριακή (αντί για μία δεξιά χολαργιώτικη και μία δεξιά παπαγιώτικη), εκ των οποίων η μία του πρώην Δημάρχου, Δημήτρη Νικολάου, τα πράγματα σήμερα ίσως να ήταν διαφορετικά.
Οι ψηφοφόροι δεν θα είχαν να διαλέξουν μεταξύ Χολαργού και Παπάγου, όπως και έγινε, αλλά μεταξύ δύο Χολαργιωτών επικεφαλής. Από τη μία θα είχαν την παράταξη που με το 8ετές έργο της μετέτρεψε το Χολαργό σε σύγχρονη πόλη, με τη δημιουργία σπουδαίων υποδομών και την εξύψωση της κοινωνικής πολιτικής και από την άλλη την παράταξη ενός νέου (και σε ηλικία και σε ιδέες) επικεφαλής, με παρακαταθήκη ένα ιδιαίτερα σημαντικό όνομα στην περιοχή του Χολαργού.
Βέβαια, η τέταρτη θέση, μεταξύ εννέα συνολικά παρατάξεων, για ένα πρωτοεμφανιζόμενο συνδυασμό δεν αποτελεί καθόλου αποτυχία. Κάθε άλλο. Ωστόσο, αυτό ισχύει για ένα συνδυασμό που δεν έχει αυτοσκοπό τη νίκη και την εξουσία, αλλά αρκείται και με την απλή συμμετοχή και την εκπροσώπηση στην αντιπολίτευση. Ένας τέτοιος συνδυασμός δεν είναι σίγουρα η «Δημοτική Αναγέννηση» και αυτό έχει φανεί μέχρι σήμερα και με το παραπάνω.
Το αν ο Γιάννης Κεχρής θα ηγηθεί ξανά ενός σχηματισμού στις επόμενες εκλογές, είναι άγνωστο. Ήδη, πάντως, οι πληροφορίες θέλουν τον μοναδικό Δημοτικό Σύμβουλο που έχει εκλέξει η παράταξη Κεχρή, πέραν του επικεφαλής, δηλαδή το Δημήτρη Τούτουζα, να σκέφτεται έντονα το ενδεχόμενο αυτόνομης καθόδου το 2019.
Χρήστος Δασκαλόπουλος (Δυναμική Πορεία)
Ο πρώην Αντιδήμαρχος Παπάγου-Χολαργού και υποψήφιος Δήμαρχος Χολαργού (1998, 2002) και Παπάγου-Χολαργού (2014), αποτελεί οριστικά παρελθόν από τα κοινά των δύο περιοχών. Αιτία, η ήττα του συνδυασμού του, που συνοδεύτηκε από την πέμπτη μάλιστα θέση, πριν από ακριβώς ένα χρόνο.
Ο Χρήστος Δασκαλόπουλος φερόταν να είναι ο συνεχιστής του αποχωρήσαντος Βασίλη Ξύδη στις εκλογές του ’14, κάτι που υποδείκνυαν και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κ. Ξύδη που βρέθηκαν στο ψηφοδέλτιο Δασκαλόπουλου (Φασούλη, Φιλιππακόπουλος, Ρετσινιά), αλλά και το όνομα της παράταξης (Νέα Πορεία η πρώην παράταξη Ξύδη, Δυναμική Πορεία η παράταξη Δασκαλόπουλου).
Τελικά κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν ίσχυε στην πράξη ή ακόμη κι αν ίσχυε, η εκλογική επιρροή του κ. Ξύδη προφανώς είχε σε μεγάλο βαθμό στερέψει, με αποτέλεσμα η Δυναμική Πορεία του κ. Δασκαλόπουλου να λάβει τη θέση που έλαβε.
Η εν λόγω παράταξη, που σήμερα εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο από το Νίκο Αποστολόπουλο και την Κατερίνα Φασούλη, είναι ίσως η μοναδική από τις εννέα με δεδομένη ημερομηνία λήξης. Μετά την οριστική αποχώρηση του Χρήστου Δασκαλόπουλου, η Δυναμική Πορεία δεν θα υπάρχει στις εκλογές του ’19 και τα στελέχη της είτε θα απορροφηθούν από άλλες παρατάξεις, είτε θα ακολουθήσουν το δρόμο του πρώην επικεφαλής τους.
Ο Χρήστος Δασκαλόπουλος φερόταν να είναι ο συνεχιστής του αποχωρήσαντος Βασίλη Ξύδη στις εκλογές του ’14, κάτι που υποδείκνυαν και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κ. Ξύδη που βρέθηκαν στο ψηφοδέλτιο Δασκαλόπουλου (Φασούλη, Φιλιππακόπουλος, Ρετσινιά), αλλά και το όνομα της παράταξης (Νέα Πορεία η πρώην παράταξη Ξύδη, Δυναμική Πορεία η παράταξη Δασκαλόπουλου).
Τελικά κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν ίσχυε στην πράξη ή ακόμη κι αν ίσχυε, η εκλογική επιρροή του κ. Ξύδη προφανώς είχε σε μεγάλο βαθμό στερέψει, με αποτέλεσμα η Δυναμική Πορεία του κ. Δασκαλόπουλου να λάβει τη θέση που έλαβε.
Η εν λόγω παράταξη, που σήμερα εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο από το Νίκο Αποστολόπουλο και την Κατερίνα Φασούλη, είναι ίσως η μοναδική από τις εννέα με δεδομένη ημερομηνία λήξης. Μετά την οριστική αποχώρηση του Χρήστου Δασκαλόπουλου, η Δυναμική Πορεία δεν θα υπάρχει στις εκλογές του ’19 και τα στελέχη της είτε θα απορροφηθούν από άλλες παρατάξεις, είτε θα ακολουθήσουν το δρόμο του πρώην επικεφαλής τους.
Χάρης Κουγιουμτζόπουλος (8 Προτάσεις)
Μετά την οριστική (;) διάλυση του ΠΑΣΟΚ, τόσο σε εθνικό, όσο κυρίως σε τοπικό επίπεδο, τα στελέχη της πρώην παράταξης Σκούρτη και μετέπειτα Δεμερτζή έμειναν «ορφανά». Αρκετά εξ αυτών (Νικάκη, Βαλυράκης, Δημητριάδου, Σιαμάνης, Τσουροπλής) βρήκαν καταφύγιο στη δεξιά παράταξη του Δημάρχου, Ηλία Αποστολόπουλου και σήμερα αποτελούν μέλη της διοίκησης ενός εκ των μόλις έξι (6) γαλάζιων Δήμων, από τους συνολικά 34 της Β’ Αθηνών.
Τα υπόλοιπα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν τον πρώην εκδότη της τοπικής εφημερίδας «30 Μέρες», Χάρη Κουγιουμτζόπουλο, στη νεοσύστατη παράταξη «Συνεργασία για τις 8 Προτάσεις». Μια παράταξη περισσότερο προσωποπαγής, η οποία ωστόσο, έχει κοινό χαρακτηριστικό με εκείνης του Γιάννη Κεχρή τη σχετικά καλή συγκομιδή ψήφων, για πρωτοεμφανιζόμενο συνδυασμό.
Οι «8 Προτάσεις», μέσω των Δημοτικών Συμβούλων Χάρη Κουγιουμτζόπουλου και Νίκου Στάππα, έχουν δυναμική παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο και ουσιαστικά, μαζί με την Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση του Κώστα Τίγκα και τη Λαϊκή Συσπείρωση του Γιώργου Ρεμούνδου, είναι εκείνες οι παρατάξεις που δημιουργούν και τον περισσότερο… πονοκέφαλο στον Ηλία Αποστολόπουλο, με τη συνολικότερη αντιπολιτευτική τους δράση. Το πιθανότερο είναι πως οι «8 Προτάσεις» θα υφίστανται και θα είναι παρούσες και στις επόμενες Δημοτικές Εκλογές, άγνωστο όμως με τι δυναμική και ποια στελέχη.
Τα υπόλοιπα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν τον πρώην εκδότη της τοπικής εφημερίδας «30 Μέρες», Χάρη Κουγιουμτζόπουλο, στη νεοσύστατη παράταξη «Συνεργασία για τις 8 Προτάσεις». Μια παράταξη περισσότερο προσωποπαγής, η οποία ωστόσο, έχει κοινό χαρακτηριστικό με εκείνης του Γιάννη Κεχρή τη σχετικά καλή συγκομιδή ψήφων, για πρωτοεμφανιζόμενο συνδυασμό.
Οι «8 Προτάσεις», μέσω των Δημοτικών Συμβούλων Χάρη Κουγιουμτζόπουλου και Νίκου Στάππα, έχουν δυναμική παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο και ουσιαστικά, μαζί με την Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση του Κώστα Τίγκα και τη Λαϊκή Συσπείρωση του Γιώργου Ρεμούνδου, είναι εκείνες οι παρατάξεις που δημιουργούν και τον περισσότερο… πονοκέφαλο στον Ηλία Αποστολόπουλο, με τη συνολικότερη αντιπολιτευτική τους δράση. Το πιθανότερο είναι πως οι «8 Προτάσεις» θα υφίστανται και θα είναι παρούσες και στις επόμενες Δημοτικές Εκλογές, άγνωστο όμως με τι δυναμική και ποια στελέχη.
Δημήτρης Νικολάου (Ενεργοί Δημότες)
Ο τελευταίος Δήμαρχος Χολαργού θα μείνει στην ιστορία ως ο Δήμαρχος με το περισσότερο και ουσιαστικότερο έργο στην πόλη του Περικλή, αλλά και ως ο πιο αυτοκαταστροφικός Δήμαρχος όλων των εποχών, ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Καθόλου υπερβολικός χαρακτηρισμός, αν αναλογιστούμε το τι έργο άφησε πίσω του μέσα σε μόλις οκτώ χρόνια (πολυλειτουργικό κτίριο ΚΑΠΗ οδού Αγαμέμνονος, ιατρεία και διοικητικές υπηρεσίες ΙΚΑ, δύο πολυϊατρεία, δύο ΚΕΠ, βρεφονηπιακοί σταθμοί-πρότυπο σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο, ανανέωση στόλου απορριμματοφόρων και κάδων απορριμμάτων, ανάπλαση Περικλέους-Φανερωμένης-17ης Νοεμβρίου, ανδριάντας Περικλή, ανάπλαση κεντρικού πάρκου έναντι Δημαρχείου, Δημοτικό Καφέ, βίλα Σαλίγκαρου, δεξαμενή πυροπροστασίας Υμηττού, κοιμητηριακός Ναός Ταξιαρχών, φυσικός χλοοτάπητας και κουλουάρ στίβου στο «Μαρκ Μαρσώ»-τεχνητός στο Νταμάρι, 10 και πλέον χιλιόμετρα νέων ασφαλτοστρώσεων, μεγάλη διεύρυνση δικτύου αγωγών ομβρίων υδάτων) και ποιο ήταν το αποτέλεσμα.
Επανεκλογή χάρη στο 42% του νόμου Παυλόπουλου το 2006 (αμφίβολο εάν θα κέρδιζε τότε τον Πάνο Δεμερτζή σε ενδεχόμενο β’ γύρο) και βαριές ήττες το 2010 και το 2014, από Βασίλη Ξύδη και Ηλία Αποστολόπουλο αντίστοιχα. Και αν το 2006 οι «Ενεργοί Δημότες» δεν είχαν διαρροές στελεχών, το 2010 η αποχώρηση των Ηλία Αποστολόπουλου, Δημήτρη Τούτουζα, Αντώνη Πολύδωρα και το 2014 σχεδόν όλων των υπολοίπων, ήταν εκείνοι οι παράγοντες που έθεσαν το Δημήτρη Νικολάου στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και… στο κάδρο της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου.
Πίσω από κάθε αποχώρηση υπάρχει και μια… ξεχωριστή ιστορία, η τελική ρετσινιά, ωστόσο, ειδικά των αποχωρήσεων προ των εκλογών του ‘14, δεν βαραίνει τόσο το Δημήτρη Νικολάου, όσο όλους εκείνους που μέχρι τα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου των «Ενεργών Δημοτών», στις 27/2/14, διαβεβαίωναν τους πάντες πως στηρίζουν τον πρώην Δήμαρχο, για να καταλήξουν ξαφνικά και λίγες ημέρες πριν τη 18η Μαΐου του ’14, σε διαφορετικούς συνδυασμούς! Όλοι αυτοί, βέβαια, είχαν την ίδια κατάληξη, αφού κανείς τους δεν εκλέχτηκε εν τέλει Δημοτικός Σύμβουλος.
Είναι οι αποχωρήσεις στελεχών ικανές από μόνες τους για να χαρακτηρίσουν ένα Δήμαρχο αυτοκαταστροφικό ή… αποτυχημένο; Αυτό καλύτερα να το απαντούσε ο ίδιος ο Δημήτρης Νικολάου, εάν κάποια στιγμή στο μέλλον έκανε την αυτοκριτική του ή… συνέγραφε την αυτοβιογραφία του. Το σίγουρο είναι ότι, όπως η «Δυναμική Πορεία» του Χρήστου Δασκαλόπουλου, έτσι και οι «Ενεργοί Δημότες» του Δημήτρη Νικολάου δεν θα ξαναϋπάρξουν στο μέλλον με τη σημερινή τους μορφή.
Παρ’ όλα αυτά, στην παράταξη Νικολάου υπάρχουν ή έχουν υπάρξει πολύ σημαντικά στελέχη, τα οποία σήμερα βρίσκονται εκτός Δημοτικού Συμβουλίου και κάλλιστα θα μπορούσαν να ξαναπαίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο μέλλον, όπως οι Γιώργος Ανυφαντής, Άγγελος Αναγνωστόπουλος, Κυριάκος Λινάκης, Άννα Παπαναστασίου, Μιχάλης Παντελεάκος, Ανδρέας Γκοτσόπουλος και Ντίνα Καλλιοντζή.
Καθόλου υπερβολικός χαρακτηρισμός, αν αναλογιστούμε το τι έργο άφησε πίσω του μέσα σε μόλις οκτώ χρόνια (πολυλειτουργικό κτίριο ΚΑΠΗ οδού Αγαμέμνονος, ιατρεία και διοικητικές υπηρεσίες ΙΚΑ, δύο πολυϊατρεία, δύο ΚΕΠ, βρεφονηπιακοί σταθμοί-πρότυπο σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο, ανανέωση στόλου απορριμματοφόρων και κάδων απορριμμάτων, ανάπλαση Περικλέους-Φανερωμένης-17ης Νοεμβρίου, ανδριάντας Περικλή, ανάπλαση κεντρικού πάρκου έναντι Δημαρχείου, Δημοτικό Καφέ, βίλα Σαλίγκαρου, δεξαμενή πυροπροστασίας Υμηττού, κοιμητηριακός Ναός Ταξιαρχών, φυσικός χλοοτάπητας και κουλουάρ στίβου στο «Μαρκ Μαρσώ»-τεχνητός στο Νταμάρι, 10 και πλέον χιλιόμετρα νέων ασφαλτοστρώσεων, μεγάλη διεύρυνση δικτύου αγωγών ομβρίων υδάτων) και ποιο ήταν το αποτέλεσμα.
Επανεκλογή χάρη στο 42% του νόμου Παυλόπουλου το 2006 (αμφίβολο εάν θα κέρδιζε τότε τον Πάνο Δεμερτζή σε ενδεχόμενο β’ γύρο) και βαριές ήττες το 2010 και το 2014, από Βασίλη Ξύδη και Ηλία Αποστολόπουλο αντίστοιχα. Και αν το 2006 οι «Ενεργοί Δημότες» δεν είχαν διαρροές στελεχών, το 2010 η αποχώρηση των Ηλία Αποστολόπουλου, Δημήτρη Τούτουζα, Αντώνη Πολύδωρα και το 2014 σχεδόν όλων των υπολοίπων, ήταν εκείνοι οι παράγοντες που έθεσαν το Δημήτρη Νικολάου στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και… στο κάδρο της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου.
Πίσω από κάθε αποχώρηση υπάρχει και μια… ξεχωριστή ιστορία, η τελική ρετσινιά, ωστόσο, ειδικά των αποχωρήσεων προ των εκλογών του ‘14, δεν βαραίνει τόσο το Δημήτρη Νικολάου, όσο όλους εκείνους που μέχρι τα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου των «Ενεργών Δημοτών», στις 27/2/14, διαβεβαίωναν τους πάντες πως στηρίζουν τον πρώην Δήμαρχο, για να καταλήξουν ξαφνικά και λίγες ημέρες πριν τη 18η Μαΐου του ’14, σε διαφορετικούς συνδυασμούς! Όλοι αυτοί, βέβαια, είχαν την ίδια κατάληξη, αφού κανείς τους δεν εκλέχτηκε εν τέλει Δημοτικός Σύμβουλος.
Είναι οι αποχωρήσεις στελεχών ικανές από μόνες τους για να χαρακτηρίσουν ένα Δήμαρχο αυτοκαταστροφικό ή… αποτυχημένο; Αυτό καλύτερα να το απαντούσε ο ίδιος ο Δημήτρης Νικολάου, εάν κάποια στιγμή στο μέλλον έκανε την αυτοκριτική του ή… συνέγραφε την αυτοβιογραφία του. Το σίγουρο είναι ότι, όπως η «Δυναμική Πορεία» του Χρήστου Δασκαλόπουλου, έτσι και οι «Ενεργοί Δημότες» του Δημήτρη Νικολάου δεν θα ξαναϋπάρξουν στο μέλλον με τη σημερινή τους μορφή.
Παρ’ όλα αυτά, στην παράταξη Νικολάου υπάρχουν ή έχουν υπάρξει πολύ σημαντικά στελέχη, τα οποία σήμερα βρίσκονται εκτός Δημοτικού Συμβουλίου και κάλλιστα θα μπορούσαν να ξαναπαίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο μέλλον, όπως οι Γιώργος Ανυφαντής, Άγγελος Αναγνωστόπουλος, Κυριάκος Λινάκης, Άννα Παπαναστασίου, Μιχάλης Παντελεάκος, Ανδρέας Γκοτσόπουλος και Ντίνα Καλλιοντζή.
Γιώργος Ρεμούνδος (Λαϊκή Συσπείρωση)
Από το 25,04% του τότε (2002) υποστηριζόμενου και από το ΚΚΕ (!) Χολαργού, Χρήστου Δασκαλόπουλου, στο 12,82% του επικεφαλής της τοπικής παράταξης του ΚΚΕ Δημήτρη Λαζαρίδη το 2006, στο 8,13% της Βαγγελιώς Πλατανιά με τη Λαϊκή Συσπείρωση στον ενιαίο Δήμο το 2010 και στο 5,91 του Γιώργου Ρεμούνδου, με την ίδια παράταξη, το 2014.
Προφανώς κάτι δεν γίνεται σωστά σε αυτή την παράταξη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ευθύνεται αποκλειστικά ο εκάστοτε επικεφαλής της. Αντιθέτως, ο Γιώργος Ρεμούνδος, όπως προανέφερα, αποτελεί έναν από τους ελάχιστους που ασκούν αντιπολίτευση στη διοίκηση Αποστολόπουλου, έστω και αμιγώς κομματική.
Το σίγουρο για τη Λαϊκή Συσπείρωση είναι πως θα συμμετέχει (όπως και σε κάθε Δήμο) και στις Δημοτικές Εκλογές του 2019 και μία έδρα στο 33μελές Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Παπάγου-Χολαργού θα τη διαθέτει πάντοτε, με οποιονδήποτε επικεφαλής.
Προφανώς κάτι δεν γίνεται σωστά σε αυτή την παράταξη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ευθύνεται αποκλειστικά ο εκάστοτε επικεφαλής της. Αντιθέτως, ο Γιώργος Ρεμούνδος, όπως προανέφερα, αποτελεί έναν από τους ελάχιστους που ασκούν αντιπολίτευση στη διοίκηση Αποστολόπουλου, έστω και αμιγώς κομματική.
Το σίγουρο για τη Λαϊκή Συσπείρωση είναι πως θα συμμετέχει (όπως και σε κάθε Δήμο) και στις Δημοτικές Εκλογές του 2019 και μία έδρα στο 33μελές Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Παπάγου-Χολαργού θα τη διαθέτει πάντοτε, με οποιονδήποτε επικεφαλής.
Χριστίνα Πολυκαλά (Κοινωνία Δημοτών)
Άλλη μία εντελώς προσωποπαγής παράταξη και άλλη μία περίπτωση που με εκείνη την… πρόσθεση (όπως στην περίπτωση Κεχρή-Νικολάου), προκύπτει δεύτερος γύρος. Ο λόγος φυσικά για την (εξίσου αυθαίρετη) πρόσθεση των ποσοστών Πολυκαλά-Κουγιουμτζόπουλου, δύο προσώπων που το 2014 και καθ’ όλη τη διάρκεια των προεκλογικών ζυμώσεων βρέθηκαν πολύ κοντά, χωρίς όμως ποτέ κάποιος από τους δύο να κάνει πίσω, προκειμένου να επέλθει η πολυπόθητη ένωση.
Το άθροισμα των ποσοστών «8 Προτάσεων» και «Κοινωνίας Δημοτών» μας κάνει… 14,08% και 40 ακριβώς ψήφους περισσότερες από την Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση του Κώστα Τίγκα! Η -εκ Παπάγου ορμώμενη- καθηγήτριά μου στο 3ο Γυμνάσιο Χολαργού, την τριετία 1997-2000, θα είναι λογικά υποψήφια και το 2019. Μένει, απλώς, να δούμε, αν θα είναι υποψήφια Δήμαρχος ή υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος.
Το άθροισμα των ποσοστών «8 Προτάσεων» και «Κοινωνίας Δημοτών» μας κάνει… 14,08% και 40 ακριβώς ψήφους περισσότερες από την Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση του Κώστα Τίγκα! Η -εκ Παπάγου ορμώμενη- καθηγήτριά μου στο 3ο Γυμνάσιο Χολαργού, την τριετία 1997-2000, θα είναι λογικά υποψήφια και το 2019. Μένει, απλώς, να δούμε, αν θα είναι υποψήφια Δήμαρχος ή υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος.